غلامحسین ابراهیمی دینانی در نخستین نشست حسینیه حکمت که به مناسبت دهه محرم برگزار شد سخنرانی کردند. ایشان در این سخنرانی به طرح مبانی معرفتی عاشور پرداختند.
به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، در نخستین نشست از
سلسله‌نشست‌های «حسینه حکمت» که به صورت مجازی و به مناسبت دهه محرم توسط موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه
ایران برگزار می‌گردد، استاد غلامحسین ابراهیمی دینانی، با
عنوان «عشق و عقل در مکتب عاشورا»، به ایراد سخنرانی پرداختند.
در این جلسه، استاد دینانی، عشق و عقل را
از جمله خصایصِ مختص به آدمی دانستند؛ به طوری که نه فرشتگان و نه حیوانات بهره‌ای از
آن ندارند. عشق، عالی‌ترین درجه محبت است، و هر چند حیوانات هم از محبت برخوردارند، اما هرگز به مرتبه عشق دست نمی‌یابند. ایشان همچنین افزودند که عشق از ویژگی‌های خاص انسان است
که سایر موجودات از آن بی‌بهره‌اند.
به باور دکتر دینانی، برخی عرفا و شعرا
نوعی تنازع بین عشق و عقل دیده‌اند که هرچند اینگونه هست ولی آن عقلی که در
تنازعِ با عشق قرار می‌گیرد، عقل دنیوی و کاسبکارانه است، ولی عقل واقعی و
رحمانی در اتحاد با عشق است. چراکه هم عشق و هم عقل از جلوه‌های نفسِ ناطقه آدمی‌اند،
و نفس در عینِ حال که شامل نیروها و قوای مختلف درون انسان است، اما در کل، واحد و
یگانه است.
همچنین، حق و باطل نیز در طول تاریخ،
همواره در سراسرِ عالم، مطرح بوده‌اند؛ از داستان هابیل و قابیل گرفته تا
منازعاتِ میان انبیاء و کفار، اما اوجِ تنازع میان حق و باطل در صحرای کربلا به
ظهور می‌رسد. و حضرت امام حسین علیه‌السلام، به عنوان یکی از اولیاءاللهِ راستین و
انسانی کامل، در حالی که امتزاجِ عشق و عقل را به کمالِ آن می‌رساند، در اوجِ
عقلانیت، خالصانه و عاشقانه اصحاب، یاران، و حتی خانواده و فرزندانِ خردسال‌شان
را نیز فدا کردند.
به اعتقاد استاد دینانی، در این فداکاری
شورمندانه سید و سالار شهیدان، منتهای حکمت را نیز شاهدیم؛ به این معنا حکیم کسی است که
همواره در جستجوی حق و حقیقت است و صحرای کربلا نیز اوج حق‌طلبی است. همچنین،
واقعه عاشورا کمالِ زیبایی است، چراکه زیبایی معنوی همان عشق و حقیقت است.
در پایان، این فیلسوفِ بزرگ برای تمامی
پیروانِ حسینی، در عینِ شور و عاشقی، شعور و عاقلی، آرزو داشتند.