دبیر علمی همایش ملی «بنیادهای فلسفی علوم انسانی و اجتماعی (1)؛ مبانی انسانشناختی» موسسه پژوهشی فلسفه و حکمت ایران با بیان اینکه ما در فضای اداره و تدبیر امور کشور با نابسامانی و ناکامیهایی مواجهیم، گفت: بخشی از این موضوع ناشی از ضعف توانمندی مدیران اجرایی و بخشی هم ناشی از مشکلاتی است که دشمنان ایجاد میکنند. اما بخشی مهمی از این ناکامیها ناشی از ضعف در نرم افزار اداره جامعه است.
حجت الاسلام دکتر مهدی عبداللهی دبیر علمی همایش ملی «بنیادهای فلسفی علوم انسانی و اجتماعی (1)؛ مبانی انسانشناختی» و عضو هیئت علمی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، در مصاحبه تلفنی با برنامه «صبح و گفتگو» رادیو گفتوگو اظهار کرد: مسئله علوم انسانی یکی از اولویتهای پژوهشی کشور در برهه حساس کنونی است.
وی علوم انسانی و اجتماعی را به مثابه نرم افزاری برای اداره روابط جامعه انسانی دانسته و افزود: علوم انسانی عهده دار تنظیم روابط متنوع و مناسبات متعدد میان افراد جامعه از قبیل روابط اقتصادی، سیاسی، تربیتی، اخلاقی و حقوقی است.
عبداللهی با بیان اینکه ما در فضای علمی کشور با نابسامانیها و ناکامیهایی در مقام عمل مواجهیم گفت: بخشی از این موضوع ناشی از ضعف توانمندی مدیران اجرایی و بخشی هم ناشی از مشکلاتی است که دشمنان جمهوری اسلامی برای نظام مقدس ایجاد میکنند. اما مسئله مهم آن است که همه ناکامیهای ما در عرصه عمل به عدم موفقیت و تقصیرها و قصورهای مسئولان بر نمیگردد بلکه بسیاری از این ناکامیها در موارد متعدد ریشه در ضعف دیدگاهها و نظریات و نرم افزارهایی دارد که قرار است سخت افزارهای جامعه انسانی را اداره کنند.
عبداللهی در رادیو گفت وگو تصریح کرد: ما در علوم انسانی با تکثر دیدگاهها و مکاتب مختلف مواجه هستیم و آنچه که در کشور ما عملیاتی میشود به طور عمده دیدگاهها و نظریات وارداتی از دنیای غرب است. بخش قابل توجهی از علوم انسانی و اجتماعی که برای تدبیر امور جامعه ایرانی _ اسلامی ما به کار بسته میشود، دیدگاهها و نظریاتی است که حاصل تحقیقات و بررسیهای پژوهشگران غربی است. در حالی که، اولا این دیدگاهها در بستری متفاوت از فضای زیست ایرانی _ اسلامی ظهور و گسترش یافتهاند، از این رو، نمیتوانند همان کارآمدی موجود در زادگاه خود را در سرزمین و زیست بومی دیگر داشته باشند؛
ثانیا خود این نظریات و مکاتب و دستگاههای فکری در همان زادگاه خود نیز با انتقادات و اشکالات جدی مواجه است و عقلانیت علمی اقتضا میکند که اندیشمندان و پژوهشگران وطنی به دیده تحقیق و با نگرش انتقادی در آنها نظر کنند؛
و ثالثا این دیدگاهها در موارد متعدد با نظریات مقبول از سوی اندیشمندان ما فاصله بلکه اختلاف و تقابل دارد. آنچه به عنوان علوم انسانی و اجتماعی غربی در قابل مکاتب و نحلههای مختلف شکل گرفته، نه تنها در خرده نظریات و دیدگاهها، بلکه در نگرشهای کلی به انسان، دین، هستی و معرفت با نگرشهای اندیشمندان اسلامی تفاوتهای بسیاری دارد.
ایده سلسله همایشهای «بنیادهای فلسفی علوم انسانی و اجتماعی» با همین احساس نیاز شکل گرفت که پژوهش در خصوص دیدگاههای پایه و بنیادین علوم انسانی و اجتماعی امری ضروری است، بدین معنا که هم باید بنیادهای فکری علوم انسانی موجود واکامی و تبیین شوند، هم در گام دوم، با ارائه این بنیادها بر اندیشههای بنیادین بومی خود (که در دو منظومه فلسفی و معرفت دینی نهفته است) به ارزیابی و دستیابی به دیدگاه حق تلاش کنیم. از این رو، همایش پیش رو، این خط سیر را در خصوص مبانی انسان شناختی علوم انسانی و اجتماعی در دو قلمرو علوم انسانی موجود و علوم انسانی مطلوب دنبال میکند.