به گزارش روابط عمومی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، در دومین روز از پنجمین «همایش بین‌المللی آیین دائویی» که در تاریخ 4 مهرماه 1402 در کوهستان مائوشَان در استان جْیانگ‌سُو چین برگزار شد، دکتر اسماعیل رادپور، عضو هیأت علمی و مدیر پژوهشی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، به نمایندگی از ایران حضور داشته و سخنرانی خود را با عنوان «اتّخاذ بینش تمثیلی: دروازه‌ای بر فهم معاصرانه از تعالیم دائویی» ارائه داد.
رادپور سخنان خود را با جلب کردن توجّهات به خطر فراموش کردن بینش تمثیلی در دائوئیسم آغاز کرد و گفت «اگر در تاریخ قدمی به عقب برداریم، باید بگوییم که این خطر دست کم چند قرنی پیشتر، یعنی در عصر لیو یی‌مینگ حس شده بود. او در کتابهای خود بر اهمیت بازشناخت بینش تمثیلی گذشتگان تأکید می‌کرد و رموز تعبیه شده در متون دائویی را، خود بر اساس همین بینش وامی‌شکافت.
رادپور با بیان اینکه در مطالعات غیرسنّتی معاصر، پژوهشگران تمثیلات را یا به نحو تحت اللفظی فهم می‌کنند و یا به نحو استعاری، آن همه را از بینش تمثیلی دائویی دور دانست و گفت «حتّی وقتی از استعاره سخن گفته می‌شود، باید دانست که اگرچه استعاره مفهومی مستقیم نیست، لیکن در هر حال نوعی مفهوم است. حال آنکه از نظرگاهی سنّتی، تمثیلات، با گذر از مفاهیم، جایگاهی میانی در بین مفاهیم زبانی و مبادی مابعدالطبیعی و معانی استعلایی دارد». او این معنی را در یی‌جْینگ جست و ادامه داد، «مباحث چیستی تمثیل در یی‌جْینگ همه پیرامون اصطلاح سْیانگ (象) می‌چرخد، اصطلاحی که در سه معنی به هم پیوسته به کار رفته است: صورِ اعلی، صور آسمانی؛ (2) تمثیل، کلمات تمثیلی؛ و (3) خطوط تمثیلی یی‌جینگ. پیوستگی این معانی را با رجوع به خود یی‌جْینگ، بخش سْی‌تْسی می‌توان به دست آورد. بر این اساس، تمثیلات زادۀ ذهن بشر نیست، بلکه ریشه در عالم صور لطیف دارد و در اتّحاد قلب انسان فرهمند با قلب آسمان در مدارج عرفانی، صور تمثیلی دریافت می‌شود و در قالب کلمات و اصوات و اشکال و مانند آن بیان کرده می‌شود. بر این اساس تمثیلات ذاتاً جهان‌شمول هستند و به فهمِ مدرِک آنها بستگی ندارد. مثلاً باید دانست اسب تمثیلی است از مبداء فاعلی، نه به سبب آنکه تیزتگ است. بلکه کاملاً برعکس، گام‌های اسب پرشتاب است به سبب آنکه تمثیلی است از مبداء فاعلی، یا به عبارت دیگر مبداء فاعلی خود را در اسب متجلّی ساخته است».
رادپور ارائۀ خود را با بیان این سخن به پایان برد که «به چنین بینش تمثیلی نیاز است که راهی به سوی تعالیم دائویی توانیم جست، خاصه در جهان مدرن که از عالم صورت اعلی بریده است، و بنابراین، از درک بینش تمثیلی راست و درست محروم است.»
در این همایش، افزون بر آیین گشایش با ده سخنران کلیدی، پنج نشست تخصصی همزمان در دو نوبت در پنج تالار و با حدود هفتاد سخنرانی برگزار شد، با عناوین: «سازواری تعالیم با موقعیت‌های مختلف: میراث و نوآوری در تعلیم دائویی»، «دائوی بزرگ فراگیر: بین‌المللی‌سازی تعلیم دائویی»، «بی‌نهاتیِ دائوی بزرگ: گفتگوی جهانی دائوئیسم» و «انتقال اصول دائویی: بسترسازی به روش دائویی». پژوهشگران و نمایندگانی از چهل کشور در پنجمین همایش بین المللی آیین دائویی، شرکت کرده بودند. نمایشگاهی نیز از کتاب های منتشر محققان در باره آیین دائو به زبان چینی دایر شده بود.
سخنرانِ دیگرِ این نشست، دکتر علی‌اصغر مصلح، استاد دانشگاه و عضو وابسته فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و رئیس انجمن فلسفه میان‌فرهنگی، بودند که با عنوان «آیین داِیو و الگویی برای گفتگو با انسان معاصر» سخنرانی کردند.